|
درباره وبلاگ  آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پيوندها
نويسندگان
|
شعر
شعر
پنج شنبه 18 آبان 1396برچسب:اربعین' شعر اربعین' شعر امام حسین''شعر حضرت زینب, :: 5:17 :: نويسنده : مهدی
ﺍﻣﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﻝ ﺯﻳﻨﺐ ( ﺱ ) ﻫﺮ ﻃﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﺁﻣﺪﻡ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﮔﻤﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﺍﺻﻼً ﺍُﻣﯿﺪِ ﺁﻣﺪﻥِ ﮐﺎﺭﻭﺍﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﻣﻦ ﺯﯾﻨﺒﻢ ﻧﻪ ﺯﯾﻨﺐ ﻭﻗﺖ ﻭِﺩﺍﻋﻤﺎﻥ ﺯﯾﻨﺐ ﺑﻪ ﺯﯾﺮ ﺟﺎﻣﻪ ﺍﺵ ﺍﯾﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﻣﻦ ﺯﯾﻨﺒﻢ ﻧﻪ ﺯﯾﻨﺐ ﺗﺎ ﻋﺼﺮ ﯾﺎﺯﺩﻩ ﻣﻮﯼ ﺳﭙﯿﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻗَﺪِ ﮐﻤﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﺁﺳﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﺭﻓﺘﻦ ﻣﺎ ﺗﺎ ﺑﻪ ﮐﻮﻓﻪ ، ﺷﺎﻡ ﮔﺎﻫﯽ ﻣﯿﺎﻥ ﻗﺎﻓﻠﻪ ﯾﮏ ﻟﻘﻤﻪ ﻧﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﺁﺳﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﺭﻓﺘﻦ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺣﺮﺍﻣﯿﺎﻥ ﭘﺮﺩﻩ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻣﺤﻤﻞ ﻣﺎ ، ﺷﺄﻧﻤﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﺁﺳﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﺁﻣﺪﻥ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﯿﺮ ﻏﯿﺮ ِ ﺳﺮﺕ ﺑﻪ ﺭﻭﯼِ ﺳﺮﻡ ﺳﺎﯾﺒﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﻗﺎﻓﻠﻪ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﻗﺎﻣﺖ ﮐﻤﺎﻥ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺩﺍﺭﺍﯼِ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺷﺪﻩ ﻟﮑﻨﺖ ﺯﺑﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻣﺎ ﮐﻢ ﺍﺳﺖ ﻧﭙﺮﺱ ﺍﺯ ﺩﻟﯿﻞ ﺁﻥ ﺑﺎ ﻧﺎﺯﺩﺍﻧﻪ ﺍﺕ ﺍﺣﺪﯼ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﺭﻓﺘﯽ ﻭ ﺑﺮﺩﯼ ﺍﺻﻐﺮ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﻧﮕﺬﺍﺷﺘﯽ ﺭﻗﯿﻪ ﻱِ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺍﺷﮏِ ﭼﺸﻢ ﻏﺴﻞ ﺯﯾﺎﺭﺕ ﮐﻨﻢ ﺣﺴﯿﻦ ﻭﻗﺘﺶ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺟﺎﻥ ﺑﺮﻭﺩ ﺍﺯ ﺗﻨﻢ ﺣﺴﯿﻦ ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺑﺎﺯ ﻫﺴﺖ ﺩﻭ ﺩﺳﺘﻢ ﭼﻪ ﻓﺎﯾﺪﻩ؟ ﺩﺳﺘﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺳﯿﻨﻪ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺯﻧﻢ ﺣﺴﯿﻦ ﺩﯾﮕﺮ ﺭﺳﺎﻟﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﮐﺮﺑﻼ ﺑﺸﻮﺩ ﻣﺪﻓﻨﻢ ﺣﺴﯿﻦ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﺬﺷﺖ ﻓﺪﺍﯼ ﺳﺮﺕ ﺣﺴﯿﻦ ﻣﻌﺠﺮ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ﺭﻭﯼ ﺳﺮ ﺧﻮﺍﻫﺮﺕ ﺣﺴﯿﻦ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﮔﺎﻩ ﻗﺎﻓﻠﻪ ﺳﺎﻻﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻡ ﮔﺎﻫﯽ ﺳﭙﺮ ، ﻃﺒﯿﺐ ، ﭘﺮﺳﺘﺎﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻡ ﻫﺮ ﺟﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﻔﻆ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻧﻪ ﺍﻡ ﺯﻫﺮﺍ ﻣﯿﺎﻥ ﮐﻮﭼﻪ ﻭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻡ ﺑﯽ ﻣﻌﺠﺰﻩ ، ﺑﺪﻭﻥ ﻋﺼﺎ ، ﺑﺎ ﻗَﺪِ ﺧَﻤَﻢ ﻣﻮﺳﯽ ﻣﯿﺎﻥِ ﻣﺠﻠﺲ ﺍﻏﯿﺎﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻡ ﭼﺸﻢ ﯾﺰﯾﺪ ﮐﻮﺭ ﺷﺪ ﺍﺯ ﺧﻄﺒﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﻣﻦ ﺫﻭﺍﻟﻔﻘﺎﺭ ﺣﯿﺪﺭ ﮐﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻡ ﻣﻦ ﭘﺲ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ ﻋَﻠَﻢ ِ ﺳﺎﻗﯽ ِ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺳﺎﻗﯽ ﺍﺕ ﺑﺪﺍﻧﺪ ﻋﻠﻤﺪﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻡ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻣﭙﺮﺱ ، ﻣﮕﻮ ﺧﻮﺍﻫﺮﻡ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ ﺁﻥ ﺑﻠﺒﻞ ﺳﻪ ﺳﺎﻟﻪ ﻱ ﻣﻦ ﺩﺧﺘﺮﻡ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ ﯾﺎﺩﺕ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ﺁﻧﭽﻪ ﺳﺮ ﭘﯿﮑﺮﺕ ﺷﺪ ﻭ ﭼﻮﺏ ﻭ ﻋﺼﺎ ﻭ ﻧﯿﺰﻩ ﻓﺮﻭ ﺩﺭ ﭘَﺮَﺕ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﭘﺸﺖِ ﺳﺮ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﺳﺮ ِ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﭘﯿﺶ ﻣﻦ ِ ﺧﻮﺍﻫﺮﺕ ﺷﺪ ﻭ ﻣﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺩﺳﺖِ ﭘُﺮ ﺍﺯ ﻗﺘﻠﻪ ﮔﺎﻩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺳُﻢ ِ ﺍﺳﺐ ﻟﮕﺪ ﭘﯿﮑﺮﺕ ﺷﺪ ﻭ ﺭﻓﺘﻢ ﺑﻪ ﺷﺎﻡ ﻭ ﻛﻮﻓﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﯾﮏ ﺳﺎﺭﺑﺎﻥ ﮐﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﻧﮕﺸﺘﺮﺕ ﺷﺪ ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ﻓﺮﺍﺯ ﻧﯿﺰﻩ ﻭ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻣﺮﻗﺪﺕ ﮔﺎﻫﯽ ﻣﯿﺎﻥ ﻃﺸﺖ ، ﻧﺰﻭﻝِ ﺳﺮﺕ ﺷﺪ ﻭ ﺁﺭﺍﻡ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺍﺑﺎﻟﻔﻀﻞ ﻧﺸﻨﻮﺩ ﺣﺮﻑ ﺍﺯ ﮐﻨﯿﺰ ﺑﺮﺩﻥ ﯾﮏ ﺩﺧﺘﺮﺕ ﺷﺪ ﻭ ( ﺷﺎﻋﺮﺵ ﺭﺍ ﻧﻤﻴﺸﻨﺎﺳﻢ
|
|||
 |
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: