آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پيوندها
تبادل لینک
هوشمند نويسندگان |
شعر
شعر
یک شنبه 22 شهريور 1394برچسب:عشق"شعر"عاشقانه"شهر شعر, :: 19:41 :: نويسنده : مهدی
عشق آدمو پادشاه میکنه وقتی عزیزترینت میخنده و تو دلیل خندشی
و آدمو گدا میکنه وقتی
اون ناراحته و از تو کاری براش ساخته نیست.
یک شنبه 22 شهريور 1394برچسب:, :: 12:48 :: نويسنده : مهدی
سوگند به روز وقتی نور می گیرد و به شب وقتی آرام می گیرد که من نه تو را رها کرد هام و نه با تو دشمنی کردهام
( ضحی 1-2)
افسوس که هر کس را به تو فرستادم تا به تو بگویم دوستت دارم و راهی پیش پایت بگذارم او را به سخره گرفتی.
(یس 30)
و هیچ پیامی از پیام هایم به تو نرسید مگر از آن روی گردانیدی.
(انعام 4)
و با خشم رفتی و فکر کردی هرگز بر تو قدرتی نداشته ام
(انبیا 87)
و مرا به مبارزه طلبیدی و چنان متوهم شدی که گمان بردی خودت بر همه چیز قدرت داری.
(یونس 24)
و این در حالی بود که حتی مگسی را نمی توانستی و نمی توانی بیافرینی و اگر مگسی از تو چیزی بگیرد نمی توانی از او پس بگیری
ء
(حج 73)
پس
چون مشکلات از بالا و پایین آمدند و چشمهایت از وحشت فرورفتند و تمام
وجودت لرزید چه لرزشی، گفتم کمک هایم در راه است و چشم دوختم ببینم که
باورم میکنی اما به من گمان بردی چه گمان هایی .
( احزاب 10)
تا
زمین با آن فراخی بر تو تنگ آمد پس حتی از خودت هم به تنگ آمدی و یقین
کردی که هیچ پناهی جز من نداری، پس من به سوی تو بازگشتم تا تو نیز به سوی
من بازگردی ، که من مهربانترینم در بازگشتن.
(توبه 118)
وقتی
در تاریکی ها مرا به زاری خواندی که اگر تو را برهانم با من میمانی، تو
را از اندوه رهانیدم اما باز مرا با دیگری در عشقت شریک کردی .
(انعام 63-64)
این
عادت دیرینه ات بوده است، هرگاه که خوشحالت کردم از من روی گردانیدی و
رویت را آن طرفی کردی و هروقت سختی به تو رسید از من ناامید شدهای.
(اسرا 83)
آیا من برنداشتم از دوشت باری که می شکست پشتت؟
(سوره شرح 2-3)
غیر از من خدایی که برایت خدایی کرده است ؟
(اعراف 59)
پس کجا می روی؟
(تکویر26)
پس از این سخن دیگر به کدام سخن می خواهی ایمان بیاوری؟
(مرسلات 50)
چه چیز جز بخشندگی ام باعث شد تا مرا که می بینی خودت را بگیری؟
(انفطار 6)
مرا
به یاد می آوری ؟ من همانم که بادها را می فرستم تا ابرها را در آسمان پهن
کنندو ابرها را پاره پاره به هم فشرده می کنم تا قطره ای باران از خلال آن
ها بیرون آید و به خواست من به تو اصابت کند تا تو فقط لبخند بزنی، و این
در حالی بود که پیش از فرو افتادن آن قطره باران، ناامیدی تو را پوشانده
بود.
(روم 48)
من
همانم که می دانم در روز روحت چه جراحت هایی برمی دارد ، و در شب روحت را
در خواب به تمامی بازمی ستانم تا به آن آرامش دهم و روز بعد دوباره آن را
به زندگی برمی انگیزانم و تا مرگت که به سویم بازگردی به این کار ادامه می
دهم.
(انعام 60)
من همانم که وقتی می ترسی به تو امنیت میدهم.
(قریش 3)
برگرد، مطمئن برگرد، تا یک بار دیگر با هم باشیم.
(فجر 28-29)
تا یک بار دیگه دوست داشتن همدیگر را تجربه کنیم.
(مائده 54)ن
جمعه 6 شهريور 1394برچسب:شعر سعید عبادتیان اشعار کوردی شهر شعر شعر کوردی کلهری شعر کردی, :: 17:54 :: نويسنده : مهدی
داره پیـرهگهێ پـۊتار له جهورم
رهنگ پهڕی له خهوفْ هــزاران تهورم
واهێڵانهگـــهێ پایــــز کـــرد خـهورم
پف کردهو میلکانْ گهڵاێ چـۊ بهورم
تْ چـۊ بهڕهزاێ تهرکْ تازه ڕهوز
کیشایده له سهر ئهوریشمْ سـهوز
ههر شـهو شهماڵ تێ دهێ لهدهماخد
وه شهونم شوورێ پهلــوهچ وشاخد
چـۊ گــــــــڵا له جــــــــهورْ زهلان رزیامــــــــه
چـــــــۊ داوْڵ له بـــــرجْ خــــوهر داڕزیامــــــه
چــۊ نانْ کهفتـــــــــێ کووانـــــێ کزیامــــــــه
وێنـــهێ پهتهســــــــــوو پهتپهت سزیامـــــه
تْ چـۊ بــــــــــهڕهزاێ تــــهرکْ تـــــــازه ڕهوز
کیشایده له ســـــــــهر ئــــــهوریشمْ ســــــــهوز
ههر شـــــــــهو شهماڵ تێ دهێ لهدهماخد
وه شـــــهونم شــــــــوورێ پهلــوهچ وشاخــــد
وهڵنگه وشکهگهێ سهر له لێ شێویاێ
له ههناسهێ ســــــامْ گهرمهسێر سزیـــاێ
نامهوقه وشــــــک بـۊ بێ تــــاوان ڕزیــــاێ
یا رهبی هـۊچ وهخت چـۊ مْ وهپێ نــــاێ
تْ چـۊ بــــــــــهڕهزاێ تــــهرکْ تـــــــازه ڕهوز
کیشایده له ســـــــــهر ئــــــهوریشمْ ســــــــهوز
ههر شـــــــــهو شهماڵ تێ دهێ لهدهماخد
وه شـــــهونم شــــــــوورێ پهلــوهچ وشاخــــد
بێگـــــــانــه له خـــوهم بێــــــــزار له خێشــــم
کهس نیهکهێ مهڵههمْ دهردهیـلْ ڕیشــــــم
ئـهگـــــــهر بزانــــــــم ڕووژێ پــــهل کیشـــم
سهد ســـــــاڵ سییه وهێ دهردهو نیشـــــــم
تْ چـۊ بــــــــــهڕهزاێ تــــهرکْ تـــــــازه ڕهوز
کیشایده له ســـــــــهر ئــــــهوریشمْ ســــــــهوز
ههر شـــــــــهو شهماڵ تێ دهێ لهدهماخد
وه شـــــهونم شــــــــوورێ پهلــوهچ وشاخــــد
رووژگار سهرد زهمانـــهێ ناجوور
وازی چهواشهێ چارهنۊسْ کوور
پهلوهچـم شـْکان، ساقم کرد کولــــوور
کردهم وه ماواێ مار و مـــهل و مـــــــــوور
تْ چـۊ بــهڕهزاێ تــــهرکْ تــــازه ڕهوز
کیشایده له سـهر ئــــــهوریشمْ سهوز
ههر شـــــــــهو شهماڵ تێ دهێ لهدهماخد
وه شـــــهونم شــــــــوورێ پهلــوهچ وشاخــــد
ئهگـهر چـۊ وههـــــــار بـــــــۊده میــــهوانــــم
نهسیمْ ههنـــــاس وهرد بـــــهی لـه گیـــانم
له خهێـــــــــاڵم بـــــــووهێ جـــــزرْ زمسانــــم
مهر ئهوسا ســهوز بوو چهتر وسهێوانــــم
تْ چـۊ بــــــــــهڕهزاێ تــــهرکْ تـــــــازه ڕهوز
کیشایده له ســـــــــهر ئــــــهوریشمْ ســــــــهوز
ههر شـــــــــهو شهماڵ تێ دهێ لهدهماخد
وه شـــــهونم شــــــــوورێ پهلــوهچ وشاخــــد
جمعه 6 شهريور 1394برچسب:شعر کوردی شعر کردی جنوبی شعر کلهری, :: 17:49 :: نويسنده : مهدی
دلهگهم چهته هم بێ قهراری؟
له جهوری شێتان له نو خهمباری؟
دلهگهم چهته ئهرا گیریایده
هم و شلاق کینه بریایده؟
نهخوش و خهمین هه پهریشانی
ههر چهن شکییدن هه مێهرهبانی
ت که و کسێ کارێ نیاشتی
و ناو خۆد بؤدهو دۆنیای تر داشتی
له ره بردهنهت خسهنهته دام
له ئاگرێ ت یهسه م سزیام
ساده و سهمیمی کارێ نهکردی
ناوه له کسه و گهنو نهوردی
زامه کهسیگیش ت نهکولانیت
مال کهسیگیش ت نهرهمانیت
چه ولید توان شیتان پهرهسهسیل
رێ ئمامیل گر خهنجر و دهسیل
چه ولید توان سیه دله گان
نالهردۆم تهرین قوم مد زهمان
دهلهگهم بێمین خودا گوراسه
ههر چهن زێمانه لهنگو ناراسه
تهههمول بهکه یهیشه گهزهرێ
زهمانه ئهرامان یه روژ خوش تیهرێ
دهلهگهم دۆنیا وی یجوره نیه
دوشمهن گهنزات بوده رؤ سیه
کزه خۆت مهکه یهیشه گوزهرێ
ئی دهره بهسیاس واز بودن دهرێ
ئیوشه باخ دڵ پر بو له ئێحساس
یه ئمتێحانه مهردمان به ناس
|
|||
|